Bir Simit Parası Versene Abi

Sokaklarda hayata direnen umut çocuklarına
İstanbul
Ah istanbul
Bir fahişenin yorgunluğunda
Ve çılgın
Ve mavi uykusunda
Diğer yanın
Parlayan bıçak ayışığında
Yer, yutar insanı
Sonra kusarsın

İzbelerin
Metrukların umut çocukları
Çiğnenen hayatları, gururları
Ezilen üzümden
Çıkacak şaraba benzer hayatları

Sövmek geçiyor içimden
Yakası yırtık küfürlerle
Donarak veya
Açlıktan ölenlere
Kaderi böyleydi diyenlere

''Bir simit parası versene abi''
Bu ses
Bu kırgın
Bu dipten gelen dalga
Biziz aynada

Görseniz
Kocaman yürekleri var
Nasılda dayanıyorlar
Açlığa, sussuzluğa, soğuğa
Bakmayın çatık kaş
Hırçın bakışlarına
İsyanları
Hayatın acımasızlığına

İllaki hayalleri var
Türkü söylemek
Şöhret olmak
Filmde oynamak
Dalıp dalıp giderler
Frekanssız bir dalgadan
Yükselen
Yanık bir ses
''Hüma kuşu yükseklerden uçar''

Bir diğeri derinde
''Annem beni özlemedinmi
Ben özledim
Baba neden sahiplenmedin
Ay ve güneş
İki bedenin
Aşk meyvesiyim
Sokaklar benim
Metruklar benim
İzbeler benim

Anlamsızca
Öylece bakıyorum dünyaya
Tezbihle çeksen kaç eder yaşım
Aşık oldum
Halbuki
Sendin tek aşkım
Güneşim
Yorgunum annem
Yok şikayetim

Karabatağı bilirmisin anne
Dakikalarca kalır suyun altında
Kâr etmez
Bakmaz soğuğa
Balık avlar, ama yemez
Önce götürür yavruya
Elinle çorba içirdinmi bana
Hatırla

Bir amca var burada
Lahmacun satıyor
Yaşlılık işte
Prostatım var diyor
Ben anlamıyorum
Sık sık çişe gider
Tezgahına ben gözcü oluyorum
Bana lahmacun veriyor
Helal ediyor annem

Neyse
gün batıyor
Bu mevsimde
Gün sıcağı iyi geliyor
Gidip karton toplamalıyım
Üşürüm yoksa gece gece
Beni düşünme
Üşümüyorum anne

Kapısı
Pervazı yok
Üç duvar
İki pencere
Birde çatısı var
Direği yok
Merteği yok
Mavimi mavi
Ordan dünyaya bakmak var
Yıldızlar

Kartonla kapatık yırtıkları
Rüzgar girmesin içeri
Küf kokuyor, içerisi nemli
Hiç bir gül kokmadı senin gibi
Mest eden beni
Güneş gibi

Varsa öp resmimi
Beni öper gibi
His ederim
Sıcaklığını
Yanağımda
Beni göğsünde sakla

Günahı benim
Varsa senin olsun
Sevabı
Mahşerde
Görüşelim anne.