Bir şiirle yazmak mümkün olsaydı güzelliğini,
Kalem utanırdı sana kıyamadığı her harften.
Kağıt titrerdi ismini taşırken beyaz teninde,
Ve mürekkep dururdu, gözlerinle göz göze geldiğinde.
Zamana bile sığmazdı yüzündeki o sessiz zarafet,
Dakikalar seni bekler, saatler seni konuşurdu.
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta