Bir Şiirin Dramı Şiiri - Mehmet Baysa

Ne zaman eline bir kalem alsan
Batırıyorsun sivri uçlu kalemini mısralarıma
Eskiden ağaçtan küt uçlu kalemlerle yazardın
Ben de sevda yüklü yüreklere ses olurdum
Bu sivri uçlu sıfır beş kalemi aldın eline
Batırdıkça batırıyorsun duygu yüklü yüreklere
Canımı yaktıkça yakıyorsun
Ne dörtlük bıraktın mısralarımda
Ne kafiye ne redif ne de nakarat
Romanlara çevirdin dizelerimi
Ne zaman eline bir mikrofon alsan
Başlıyor mısralarım can çekişmeye
Tellalların ferman okudukları gibi
Bağırdıkça bağırıyorsun
Katlediyorsun dizelerimi birer birer
Dur öldürme beni
Ben sevda dolu yüreklerde
Sevgi sellleri olup akmak istiyorum
Aldın mı mikrofonu eline
Bağırdıkça bağırıyorsun
Ne dörtlük bıraktın bende ne de dize
Mısralarımdaki kelimelerimi
Kelimelerimdeki harflerimi yuttukça yutuyorsun
Senin elinden ve dilinden kurtulduğumda
Bütün aşıklar biribirine seslenecek
Seni seviyorum