İçimde ölen öldü, kalan kaldı, ben aynı
hatalarımla, masumluğum arasında bir yerden,
en sevdiğim şarkının en güzel yerinden,
müptelası olduğum yüzün gülerken kıvrıldığı teninden,
gölgemle gölgenin koptuğu o yerden;
bir şiire uzanıyorum; ellerimi yakıyor, seni donduruyor, bizi öldürüyor...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla