Bir bahar sessizliğiydi
Okuduğum her şiirde ağlıyorum
içimde her zaman ki burukluk
Sensiz doğan güneş'e dair
Yalnızlık dokunmuyordu bana
Gecenin karanlık yüzünü
Yıldızlar aydınlatıyordu
Sensizlikten bir şiir yarım kalıyordu
Sokakların karanlık oluşundan
Kaldırım taşlarının suskunluğu kadar
Ve gölgemin yansımayışı kadar ürkektim
Yok olup giden bir günde
Dedim ya...!
Yalnızlık dokunmuyor bana
Bu bahar gecelerinde
Bir şiir yazıyorum sana
Buralarda deniz yok
Ve gidenler geri gelmiyor
Ay aydınlatmıyor gecemi
İşte bu yüzden bu ayrılıkta
Bir şiir bitiyor
Kayıt Tarihi : 21.1.2007 11:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!