Bir Şiir Bir Veda Şiiri - Mahsum Güneş Kan

Ey İhanet…
Koynumda unutup kaçan gün;
Gitmek doğmak mı senin için yeni baştan?
Ya ben?
Hangi kalbe sığdırabilirim şimdi bu hüznü
Acılarıma…
Acılarıma kör oluşun mu olacaktı beni sancıtan?
...
(Evet…
Dediğin gibi…
Hayat sürüyor,
Ben de yaşıyorum yüreğimdeki ölülerle,
Nefes almak kolay
Kolay da
Aldanışım ağır geliyor
Matemim ömrümü kanatacak ihanetindendir)
...
‘Hoşça kal’ demekle hoşça kalınmıyor…
Anladım kalanın asla hoşça kalmayacağını.
Hoşça bırakmamayı da öğrendim ama…
Her veda kötü…
Benim de ellerim
Sürgün edilmiş bir veda ellerinden…
İhanetin en çok ellerimi
Ellerimi yakıyor…
Kararları gidenler,
Ömürleri hep kalanlar mı veriyor

21.03.2011