Bir şeytanın tükürüğü Şiiri - Okan Kurdoğlu

Cehennem çığlığıyla geliyor
Kan içinde eller
Bir kimliği var
Karanlığın deminde zulmün konserini dinler
Ve dünya dönüyor
Dövülür ışıklar ardında sarışın yosma
İğrenç gözleriyle; nifak kuyuları kazarak
Sürüyor devran; lügat özürlü insanlar
İçimde kitlenmiş kapı bırakarak
Dilinde baldıran senfonisi
Yüzü sonbaharı maskesi
Düşüyor maskesi karanlık uğultular
Ağzında lağım faresi

Kadıköy kıyısı bir şilebin acı sesi
Uvertür çalıyor insanlarda telaş arifesi
Benim öfkem serseri mayına döner
Farazi üretir sabah akşam bir kadın
Gece nöbetlerinde mumu apansız söner
Yeter artık İstanbul ve sen
Nasılda kirletiyorsun aydınlığı
Bir bilsen
İşte sen tımarlı şeytan
Şeytanı tükürükleri yüzümde
Salyaları sanal alemde

Gün batımı hançer gibi çiziliyor
bilinmez ki sonu yok belleğimin
hep birileri mızrak mi olacak
pul pul dökülen keyfimin
oysa
Okan sana ne dedi
O şeytan yoksa içinde mi geberdi
Bu şiirde nokta olamazsın
Sende mi insansın
Bir şey değilsin yılan ıslığından öte
Ne sanırsın kendini benziyorsun bite
..........