Bir şeyler Şiiri - İlyas Kaplan

üzerimden silindir gibi geçti
pusuda bekleyen, sinsice bir hastalık
hep hastalıkların aynı yere çıktığını düşünürüm
neyi ne kadar bölerseniz bölün
görmek istediğiniz şeyi görürsünüz
ölüm bu
bilinmez bir şey
uyuyorsun, bir daha hiç uyanamıyorsun

ölüm korkusu
aslan ya da sırtlan korkusuna benzemiyor
kaçıp kurtulabileceğiniz bir düşman yok ortada
her canlı ölümü tadacak
demek ki bende

ölüm bilir mi annemin tarhanasının tadını?
dibi yanmış bir yemeğin nasıl koktuğunu?
yada bir limonun iç burkan ekşisini
bu sene kimin şampiyon olacağını
sokaklarda bağırabilir mi
benim gibi.

insanlar ölür
herkes ölür
ama ben herkes değilim ki
ben ölürsem her şey biter

kendince dönmeye başlayan bir sayaç gibi
nabzımın kaç defa atacağı
akciğerimi kaç defa doldurup boşaltacağım belli
bir tür kum saati gibi
sadece aşağı düşen kumları görüyoruz
başlayan veya biten bir şey yok,
yalnızca belli sayıdaki kum tanesi yer değiştiriyor

üstün bir zekanın ortaya koyduğu
h2o formülünde olduğu gibi
ölüm bir icat değil
bir buluş değil
hayat diye bir şey yok
sadece ölümü anlamak için gerekli

ölümü bölelim, parçalayalım, içine bakalım
nedir bu diye sorulunca, cevabı ölüm
bir bakarsın perdeler aralanır
bir bakarsın ışıklar ölümden yana ,
karanlık...
her şeyin bir sebebi olması gibi

sonsuz bir uçurum gibi
dibi doldurulamaz koca bir boşluk
yemek, içmek, gezmek,tozmak
bilgi, kitap, para,dostlar,düşmanlar
makam , mevki, akla gelebilecek her şey
içi doldurulamaz sonsuz bir boşluk
doldurulabileceğini zannederiz
aldanırız,kanarız,acılar çekeriz
sonunda yaşamayı öğreniriz
yaşamayla birlikte ölmeyi de

hayat ;bir beden, bir ten ,zevk ve acı
ölüm ;bir daha dönmemek üzere ruhun uçup gitmesi

redfer