Bir Şey Vardı Aramızda Bizim

Yorgunluğun ağır hüznüyle dinlerdim yağmurun sesini
Sokaklarda çığlık çığlığa koşardım
Sessizdim en az gökgürültüsü kadar
Ve hiç ağlamazdım siyah gecelerde
Kuşlar gelirdi bazen pencereme
Ekmek verirdim
Ötüp ötüp giderlerdi.
Bir şey vardı aramızda bizim,
Suskunluğun tam ortasındaydık
Ve hiç konuşmazdık şarkımızı dinlerken
Ağlardık bazen
Bazende uçarcasına koşardık yolların ortasında
Özgürdük kuşlar gibi
Ve birer yalancıydık en az dünya kadar.
Bir şey vardı aramızda bizim,
Sonbahar gibiydik ikimizde
Yazın ferahlığından çıkıp
Önümüzde nasıl bir kış olduğunu bilmeden geldik bu güne
Belki fazla kar düşmedi bizim buralara
Belki çok fazla yağmur yağmadı ama
Uzak gözler gönülleride geride bırakmıştı
Sen belli etmiyordun ama
Bir şey vardı aramızda bizim.
Suskunluğun bedelini ödüyoruz şimdi ikimizde
Bazen diyorum ki bir daha hiç konuşmayacağım
Bir daha hiç seni düşünmeyeceğim
Ama olmuyor be yosun gözlü
Dakikalarım sensiz geçmiyor
Saatim sürekli seni sen geçiyor
Şarkılar hep seni söylüyor
Şiirlerin hepsi sanki sana yazılmış seni okuyor.
Sen ne düşünüyorsun bilmiyorum ama
Bir şey vardı aramızda bizim.