Bir Şey Demiyorum Şiiri - Hüseyin Erdinc

Tarifini yapamadığımız duygular icinde
Savrulduk
Oyunlar oynadik hep
Hiç düşündünüz mü
Bize aslında en büyük darbeler
Hep sevdiklerimizden gelmiş
Bizim secimini bile yapmadığımız
Ailemiz ne çok yara açmış geçmişimizden
Bu günümüze kadar
Hep keşkeler oluyor hayatımızda
Gün aksama dönünce koşuşturmalar
Yerini sessizliğe bırakırken
Dünyanın neresinde olursa olsun insanlar
Karanlığa gömülürken her şey.
Herkes
Ama Herkes.
Sorgulamaya başlıyor kendini
En cokta geçmişi
Oysa hep dışarıdan korunmak için
Öğütler alırken savunmasız bırakıldığımız
Bir tek yer ailemiz yakınlarımız
Yakınında olaylar yaşanmışlıklar
Korkularımız anlamsızlık içinde kalıyor
Simdi bakınca geriye
Öyle şekil almışız aslında
Ve mecbur bırakılmışlık
Hepimiz kendimiz olduk bizim kararımız
Bizim secimimiz diyoruz
Ve degismiyor döngü
Biz onlarsız bir hayat düşünemiyorum diyoruz
Böyle bir savunmayı yapmayanımız yok sayılacak
Kadar az
Şimdi okurken hayır yanılıyorsun diyeniniz oldugunu hissetmeye basladim bile
Öyle dir peki
Ama şu var bir çok kişi hep ailesinden yakınır
Ben aslında böyle istemiyordum ama ailemim seçimi onları kıramadım
Sonuç belli degil mi
Birsey demiyorum
Hüseyin Erdinç
Ben sana sustum