Bir Sevda Masalı Yazdım Şiiri - Dinmez Er

1-
Bir yanlışa yürüdüğümün farkındaydım
O, farkında mı acaba diyordu iç sesim
Sevda denizinde tehlikeli sularda yüzüyorduk
İlk kulaçlarımızda ne endişe vardı, ne korku
Gözlerde ki kıvılcımlardan damarlar tutuştu
Bir hatanın ilk adımlarını attığımızı biliyorduk
Geçmişin acılarına yeniden acılar eklemektense
Sönmez ateşlerde yanıp kahrolmaktansa
Kutsal aşkı, ölümcül sevdayı gömmeliyim
Talan edilmiş yağmalanmış düşler bahçesine
Bir sevda masalı yazılıyordu iki kişi için
Aşk için çarpacak bir kalp bundan böyle
2-
Gözyaşlarını bastırdığın anları gördüm
Buğulu bakışlarında söyleyemediklerin vardı
Geçmişler yüzünden seçmiştik zamansızlığı
Boşluğun, yakınların, uzakların anlamsızlığında
Yokluğun bir alev topu olup düşüyor her gün
Her gece bir kâbus gibi mekânsızlığıma
Suskunluğum isyanlara dönüyor çığlıklarla
Yanlışların, hataların girdabında bile, bile
Karşı duramıyorum son durağı olmayan aşka
Sayfalar dolusu şiirler yazıyorum her gece
Görmeyesin diye hüzün yaşlarımı seni andığımda
Gecelerin ıssız karanlığında ağladım, ağladım
Kutsadım umutlarımı, düşlerimi, duygularımı
Öğrendim, bin yıl evvelinden yazılmış yazgım
3-
Bozuyorum yeminimi bin yıl sonra sevda uğruna
Hayatım fırtınalı deniz sen benim can simidimsin
Gönül bahçemde ne karanfil kaldı ne gül gonca
Kala, kala bin bir acı anı, koca bir diken kaldı
Ay yıkanırken gece altın yakamozlu sularda
Kara bulutlar yeri göğü inletti kıskançlığından
Çektiklerimi sana anlatıyorum, aşkımı bana
Aşk tam bilemediğim yabancı bir dünya
Bazen bir felaket bazen bin yıllık rüya
Aşka dair o sihirli kelimeyi söyleyemedim
4-
Henüz gün doğmadı tan yeri yeni ağarmakta
Önümde kâğıt kalem söylemek istediğimi yazıyorum
Belki yüreğin sözcüğün yakan ateşinde erir
Okursan sevda masalını adımı unutmayacaksın
Her gün merhaba derken, bir gün hoş çakal dersem
Masal olduğunu unutup sakın ağlamayasın!

Dinmez ER / Çeşme / 2012. 06. 19 /