Bir sevda masalı Şiiri - Kökeli Ozan

Böylesi bir kiş gecesinde kendimi sana nasil ifade etsem bilmiyorum. Üşüyorum!
Ne gücüm yeter sana varmaya.
Nede var olduğun yüreğimden koparmaya.
Vız geliyor, dayanamıyorum sensizliğe, içim acıyor, içim kanıyor. Anlıyor musun? Özlüyorum!

Öyle çaresiz ve bitmek tükenmek bilmeyen yokluğunla.
Yutkunurum, dilime gelirde sözler, düğümlenir boğazımda.
Diyemem, tutulur sanki dilim.
Kitlenirim sanki kendi kendimle.

Bakmaya kıyamadığım kara gözlerin.
Öpmeye doyamadığım, dudakların gezinir rüyalarımda.
Bilirsin ya hayalimdedir, beni sana tutkuyla bağlayan fotoğrafın.
Baktıkça bakasım gelir, hep seni hatırlatır, alevler yükselir bedenimden.
Kimbilir bitecek, belkide bitecek yüreğimdeki gurbet.

Bilirim kokun gelir uzaklardan.
Her yanın hasret kokar, dayanamam ozaman sensizliğine.
Dağların zirvesinde, gönlümün ise engin hanesinde hayat bulursun.

Düşünürümde bazen, utangaç hallerin kaçamak sözcüklerin takılır kulaklarıma.
Zorla sevde diyemem, sevdiğimi bilmen yeter, yeterde artar, arttıkcada teselli katar, sensiz yüreğimin derinliklerine.

İste böyle bir sevda benimkisi, yasaklar dolusu yüreğimden haykıramadığım.
Anladın mı? anlayabildin mi?
Bilmiyorum sordum iste severcesine, belkide seni bana dilercesıne öylesine boyun bükercesine işte.
Sana olan tutkumun, ta erişilmez doruğun'dan gelircesine.

Anladınmı? Sana vurgun gönlümün alkışlarcasına, yüreğimin ta derinliginden sevinçle, arzuyla ve tutkuyla nasıl coşuştuğunu.
Kökeli Ozan’ın, yüreğinin, senin için nasil uçuştuğunu.
Gördün mü? Hissettin mi?
Kelimelerin seni seviyorum diyebilmek için, sabırsızca ve hiç bıkmadan mısralarda koşuştuğunu.

Sevmeye ve sevilmeye değer sevdam.
Elbet birgün herşey bizim için elbet ikimiz için olacak.
Bu sevda masalı bizimle yaşadı.
Elbet bizi sonsuza, elbet ebediyyete kadar taşıyacak.