Sabah erken kalkıp yoluna düştüm.
Ey yar meşk yolunu düşte görmüştüm.
Virane gönlümle yeniden coştum.
Gördüğüm herkese adres sormuştum.
İnsanların dünya telaşı vardı.
Lakin beni başka bir telaş sardı.
İzin sürdüğümü kimler anlardı?
Mahallin bilmeden hayal kurmuştum.
Yolun yüce idi sevgili yârim.
Üç günlük dünya da, benim diyarım.
Canımı canana sunmaktır karım.
Ezelden ebede sana varmıştım.
İsterim her zaman peşinde bir kul,
Lütfet ki açılsın önümde bu yol.
Aşığım ben sana bunu böyle bil
Halim sorar isen hakka durmuştum…
Kayıt Tarihi : 1.11.2013 20:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!