Bir ses şiir olurdu Şiiri - Ali Kamil

Son yapraklarınıda döküyordu ağaçlar
içimde sevgi yanması, aşkı aradığım zamanlar
yürüyorum, yanı başımda çıplak ağaçlar
sanki utanır yapraklarıyla halvetini saklarlar
bense konuşuyorum usul ve sessiz eski günlerden
yüreğimde aşk acısı, dudaklarında bir ateş yangını
yüreğim dudaklarıma neden bu kadar yakın ki

Susarım ben,ben gibi susarım
susuyorum, ben gibi susuyorum
o büyük ağacın altında oturduğumuz gibi, susuyorum
bak sevgilim gözlerimden akıyor nehirler
acının yüreğimde olduğun bilmek mi büyütüyor beni
aşkın, aşk // ayrılığın, ayrılık // acının, acı
hasretin sensizlik, benimse sensiz olmam
dağılmış düşlerimin gerçeğini mi öğretiyor yoksa

Dönüyorum kurumuş yaprakların üstünde
her adımda hışırtılarını duyuyorum
anlamsız karmakarışık oluyor yüzüm
seni görüyorum, gönül gözümle
aşk düşü olan, ihanetin olmadığı
hayat olan, ölümün olmadığı
kitaplarda anlatılan, şiirlerde yazılan
senle beni anlatan adı aşk olan

ve biz iki sevgili

Şiir elimizde göğe yükselirdik
ellerin üşürdü yıldızlar eldiven olurdu
ay’ın köşelerine çökerdik
konuşurduk, konuşurduk, konuşurduk
aşk satardım ben gibi garip bir adam
okyanuslara bakardık, sonsuz ummana
korkardık ayak izlerimiz kalmazsa diye
düşerdik,sonsuz mavide kaybolurduk
bir ses şiir olurdu // sen olurdun

Ben çok çirkin olurdum, sense çok güzel narin, alımlı ve bambaşka
en güzel yerlerine bakardım
göklerde Semele,yeryüzünde Afrodid, okyanusta Thetis olurdun