Bir Ses Düştü EllerindenPınara

sadece çamurdan
kelepçelerimi getirdim çocukluğumdan..
bir de atlas kanatlarını kuşların
sürüklenirim,
çelik halatlarına tutunupta sabahın...

beyaz nehirler akar rüyalarımdan
mavi bir bahçenin uzantısında,
sırlı asa kokarım ve uyandığımda
yarılmış bir kızıldeniz ararım yanıbaşımda..

arındı su...
ve ses düştü ellerimden pınara
ah biçmeliyim bileklerimi,
beni bir çocuğun ilk adımları eritir.
ELİF LAM RA

halbuki aşklar
kızıl tüylü tilkilerin oyduğu mağaralardır.
mağaralar...
benim kapkara kişneyen atlarımdır..

ve ayrılıklar;
kuru bir eylül gecesinde yaktığım
o yorgun rüzgarlarla,
ihtiyar evlerin felçli kapılarını açan
anız kokularıdır..

ben bu yüzden geceleri tarih olurum.
ben geceleri ay'da
kırmızı kil tabletler okurum..

sonra ben kaç kez nikahlandım,
boşadım hayatı kaç kez...
bacalarca uzadı efkarım
işte şu tahta masa ve kül tablası..
onlar benim ilk evliliğimden
çocuklarım...

emin çelikli

(NİSAN 2007)