Bir ses...
Meçhul bir alemden sızdı yüreğime
Ansızın yitirdim sevgimi ve tüm ümitlerimi
Karanlıklara terk etti naşımı
Üstüme çekti geceler siyah perdelerini
Sardı beni yıldızlar bulutlar gölgesinde
Aradım gözlerini söndüğü son noktaya
Bugün bütün iyi kalpliliğim üzerimde
Cümle düşmanlarımı affettim
Yediğim meyvalardan
Kokladığım çiçeklerden af diliyorum
Yerde yürürken gördüğüm
Devamını Oku
Cümle düşmanlarımı affettim
Yediğim meyvalardan
Kokladığım çiçeklerden af diliyorum
Yerde yürürken gördüğüm
yüreğinde acı misali gibi yazılmış insanı geçmişe götürdü adeta bir sesinde bir o kadar acıttı çooook güzel olmuş..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta