Bir serüvenin adıdır Kudüs

Selahattin’in yetimi bakıyor mahzun mahzun
Mukaddesat yağmalatılmış ümmet neden suskun?
İşlemez iman dolu göğse ne tank ne de kurşun
Sahip çık davana kalmasın senden yoksun.

Kırılsın kalemin yazamasın bir tek kelam,
Yıkılacaksın elbet bir gün lanetlenmiş belam
Kudüs bizimdir bizim kalacak her daim bil iltizam
Kurtarın kardeşimi diye bağırıyor Mescidi Selam

Kudüs yaralı… Kudüs suskun neredesiniz diyor kardeşlerine
Açıyorum gönlümü yalvarıyorum fakat nedamet duaları düşüyor ellerime
Ah Kudüs bakma öyle kırgın ve sitemkâr gözlerime
Ümmetin ebabili taş yağdıracak onların üstlerine

Ah Filistin’im ne zaman özgür kalacaksın, ne zaman?
Kuşlar uçmuyorsa, sokaklar sessiz değilse halimiz pek yaman.
Kuş olmuş uçuyor sokaklarda , cirit atıyor ehli dinsiz,
Ey iman edenler! İman ediniz.