Bir senin duruluğun Şiiri - Ediz Tevfik

Sonsuza dek oracıkta öylece kalacak gibi kıpırtısız

Kırpı verince bir daha hiç göremeyecekmişim gibi ürkek.

Onca hayalin, gerçeğin, umutlu ve yitik düşün sığdığı

Zihnin ışığını taşıyan gözlerde dupduru bir sevda.

Her şeyden kaçmak isteyenlerin masallarındaki

Göl ler gibi duru, derin, serin.

Salonumda devasa bir orkestra dinlercesine

Duru, sımsıcak, derin.

Her şeyin tadı birleşmişte bir tek sen olmuşcasına

Duru, lezzetli, çılgın.

Her halin,hatta hiddetin duruluğun hudutlarında

Taşamaz oradan bir damla neyapsalar da.

Belki dün mümkündü ancak

Bir hayrandan öte bir şey olamam malum bugün.

Ben var mıydım bilemiyorum bir zamanlar.

Her şey kayboldu baktığım her yerde sanki bana dair

Kendim olduğumu gördüğüm den emin olduğum

Bir senin duruluğun