Güneşe dönmüş yüzünü,
Parıl parıl parlıyor.
Dersin olmuş afet,
Sürüklüyor asalakları arkasından.
Öyle ki akmış gözler,
Salyalardan geçinmiyor ortalık.
Diyorum,
Oturduğum yerden.
Bir bulut geçse,
Yağmasa da olur.
Şöyle bir dursa,
Kesse şunun güneşini.
Soluklansa herkes.
Oda anlasa,
Kendinden ibaret bir dünyada yaşamadığını.
Kayıt Tarihi : 21.11.2013 21:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!