Hep telaş içinde geçti bu ömür
Başımı dizine koyamadım hiç
Acıya,özleme kandı da gönül
Güzel gözlerine doyamadım hiç.
Bu sevgi yüzünden çeksem de çile
Söylenecek her söz artık nafile
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Doyulamayan,vazgeçilemeyenin olması ne güzeldir hayatta ve hayatımızı ne denli önemli kılar...kimi zaman arkadaş olur adı,kimizaman ana-baba,kimi zaman kardaş,kimizaman canan,kimi zaman da dost olur...ama herşeyden önce can'dır ki canın varlığı o'nunla daha bir anlamlı olur...Can'larınızın çok olması temennim ,çok olmasa da öz olması temennim....
Saygılarımla,
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta