Bir sabah karanlığında kaldı özlemim
Uzun ince yollar alıp götürürken beni
Hasret dolu kaldırımlarda kaldı gözlerim
Ağladım dönüp ardıma sana son kez bakarken
Suları çekildi can ağacımın kökünden
Ellerimi bırakırken ellerin gören ağladı benimle
Bir sen yalnız ağladın
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta