. Bir Sen Kaldın Bir de Ben

Be hey bülbül
Bir sen kaldın şu dünyada ağlayan
Bir de ben

Ne derdini dinleyen var
Ne seni anlayan
Neredesizliği yaşar dillerin

Kar tanelerine hasretsin
Karanlığı sevmezsin bilirim
Kıyılardan uzak yaşar hep ellerin

Goncanın katmerleri çeker seni
Gülleşmesi dünyalar eder
Günler şafağının sırtındadır güllerin

Hasret duman duman uzanır vuslatına
Hayalinin ucuna koyulur yarınlar
Her sabah çiylenir “Gitme! ”’lerin, “Gel! ”’lerin

Ağla bülbül, ağla
Ağıtlar yak, türküler söyle
Ancak inan ben gibi olur sellerin

Be hey bülbül
Bir sen kaldın şu dünyada ağlayan
Bir de ben