Bir Sen Borcum Var Şiiri - Osman Söylemez

Bu hayata bir sen borcum var
Nasıl ödeyebilirim bilemiyorum
Tenin kardan Gözlerin sonbahar
Nasıl yaşayabilirim sen olmadan

Gerçek olamayacak kadar güzelsin
Benim olmayacak kadar özel
Bırak ruhum nazarında seyrelsin
Sen binlerce ömre bedelsin

Gönül gitmelere el vermezken
Gurur huzuruna varmaya utanır
Şu doyumsuz aşk seni dilenirken
Asi felek ayrılığa uzanır

Şimdi bir sen borcum var kendime
Esmer gülüş beyaz ve narin
Şimdi bilsen nasıl yabancıyım sevgine
Yine beklesem yine siyah ve hazin

Rahatsız etmem bir daha asla seni
Usul usul çıkarıp göğsümden vazgeçerim
Şiir olurum şarkı olurum şen yüzüne
Eskisi gibi olmam yine de
Nasıl olsa gönül benim yine de severim