Ruh huzura erince;
eksiğini tamamlardı:
uzun sürmüşse durgunluk;
sonsuza dek yarım kalabilirdi:
Ağrıma gidiyordu;
dur sanada anlatayım
büyülü sözlerinle avunayım
belki diyeceklerin vardı:
sakın; sende huy alma ondan; .
Ben sevdikçe hayatı
yönünü döner oldu benden
hercai yürekler gibi
buna ne diyeceksin?
Allahın bildiğini;
"biçareliğini"
saklamalıymış nispet yapan kullardan
"bir sen bir de o bilmeliymiş"
yetmez mi dersin? .
19:28 28.07.2016
Nuran KaracaKayıt Tarihi : 28.7.2016 21:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!