Bir sen Bir ben bir de Sözcükler

Bir ben, bir sen, bir de sözcükler.
O benim ellerimdi, gözlerimdi.
Düşeyazmıştım ben onu, ufalmış, un ufak biri gibi baktım.
Solgun bir pencere önünde kar yağışını izler gibiydim onu düşünürken.
Sevdam! Dedim kan revan uykularda
Aşkımdı. Tanımadığımdı.
Dokunup sevdiğim, yol aldığım…
Uzak duran,
Suretini esirgeyendi.
Yaşadığımız ıssızlığın dili, sözcüklerin sesiydi.
Sözcükler…
Bir onlar tutsak değildi, ömrümün baharıydı.
Şaşkındım, ağlamaklıydım. İçimde saklıydı bütün bunlar.
Beni ele veren düşlerimdi, ya da hiç bitmeyen kabuslarım.
Tanımadığım sevdalar, öğrenmeye çalıştığım hayat.
Savruldum,
İçimin acısıyla bir de yapayalnızlığıyla.