Bir Sen Anlardın Şiiri - Semra Şimşek

Gözlerin gelir aklıma.
İçime güneş doğardı
ısınır buz tutmuş yüreğim.
Yolumu ben sende bulurdum
aydınlanırdı zifiri karanlıklarım.
Öperdin beni sımsıcacık
bahar kesilirdi yüreğim.
Beni bir sen anlardın.

Gidişinle martı ateşe verdin
son ayrılığımız dı bu son vedamız.
Söyle sensiz ben nasıl büyürüm
ne olur halim, gidilirmi böyle apansız.
Kışlar yuva yaptı yüreğime
ben sensiz üşürüm.
Düşmüyor cemrelerim
kar, boran bitmez artık içimde.

Önümüzde aşılmaz uçurumlar
benim hatırımı ancak artık hüzün sorar.
Gidişinle her günüm dar ağacında can çekişir.
Umut çiçeklerini söküp attım.
Acıları yorgan yaptım kaçkez sabahladım
geceler asır oldu, beni terketti uykular.
Artık musalla taşında gülüşlerim
sensiz hazin hazin can çekişirim

Mezarının üstünde sana getirdiğim çiçeklerin
taşında bitmez göz yaşlarım.
Sensızlıkte atarım canımı zindan karanlıklara
dilimde bitmez ağıt
dualarımı sana taşırım.

Ah bir yer acıyımda
bende yatayım yanına
beni kollarınla sen sar baba.