Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Günlerdir ne arayan var ne soran,
Unuttular gardiyanlar beni burda.
Şu uçmaya çalışan kuşa desem,
Çıkınca bu dehizden
Uçar da konar mısın Fırat’ın kıyısına
Ondan bir yudum su içer de
Soğuk ve kasvetli duvarlar, sessizliğin seini duyarken bile daha sessiz olan duvarlar. Adeta yürek atışının yankısını verecek kadar sessizliğe hassas. Saatin tik takları bazen derinden yankılanır duvarın esrarında.
Hani anlatılmaz yaşanır denilen duygular vardır ya. İşte öylesine...
Çaresizliği ancak ve ancak, derdi çekerken bile bakışlarına yarenlik edecek dost bulamayanlar bilir.
Anlatıma ve duygu derinliğine selam olsun.
Saygıyla.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta