Bir şehrin Şiiri - Muzaffer Öztaş

bir şehrin
iki kanadından
yıkılmış viranına
sığınan insanlar...
ya elerde hüsran
ya da hasret kalıpları
şekillendirir yüzleri.
buruşuk bakışlarda
bir kır çiçeği
açar
rüzgar bahçesi,
bulanık sulardadır botan...
içini anlatır
yolculuk camlarına
yapışan surat
bugünün
yarının kalmayan umutlarını...
silinir gider
saman parçasında
salınırken yağmurlar
ve hayat
toz kokar
çamur akar gökyüzü
mavi yoktur
kırmızı ve siyahtır doruklar...
soluklar sık olur
kurulur zozan
bir tütün kokusu
yayılır yeşilliğe
şapkasında bir ter
terler,hakkına xalo
xaribi çobanın kavalına kurulur
çocuk sesleri
sevda dokunur
be te na be sözlerine
bin yıl okunur...
memleketimin şarkılarında
memleketimin sevdalarında
memleketimin umutlarında
yürek okunur...