Bir şehir daha öldü
Ve ben tırmık yarası
İlmiğe geçiriyorum
Kabuk bağlamamış yağmurlarımı.
Nadasa bırakılmış topraklarım
Ellerinde
Güle beyaz
Kelimelere kırmızı
Pembeye hasret sıcaklığım
Tutuklandıkça gözlerin
Gözlerimde
Emzirir gökyüzünü.
Balık bereketi hayalim
Ağ kaçkını
Zıpkın yarası
Tutuklandıkça tohumda
Martılar makyajını temizler.
Bir mahalle daha öldü
Ve ben tırmık yarası
Şehre geçiriyorum mahallemizi
Kabuklarım
Konaklamakta
Ölen komşularımızı
Her biri anı denizinde damla
Akıyorlar evlerinden evimize
Kesilen erik ağacımız set.
İçi pamuk dolu lastik topum öldü
Duygusuz mesleklerde boğuluyor çocukluğum
Kayıt Tarihi : 17.8.2010 14:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!