OĞUL
Seni kucağıma verdikleri günü hatırlıyorum da, dünyalar benim olmuştu.
Adını ezanla kulağına okudum, adaklar adadım seninle hayata yeniden bağlandım. Bütün dünya sen oldun.
Soyumun, neslimin direği. Evimin güneşi, ocağımın sönmeyen ateşi oldun.
Sayende ocağım tütecek, torunlarım olacak neslimiz devam edecekti.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
