Bir Savaş Hikayesi

Hırs ile sevgiyi kucaklaştırıp
Bir arada tutamadım kötüyüm
Her renkten insanı koçaklaştırıp
Birbirine katamadım kötüyüm

Kul aradım hak gönlüne yakınca
Gökte gördüm insanlığı bakınca
Bunlar 'ben'den bile kötü çıkınca
Ağır geldi yutamadım kötüyüm

İnsanlık bellenir çileli günde
Gözler var servette, gözler ver ünde
Ben canı can bilip insan gönlünde
Yeşererek bitemedim kötüyüm

Utandırmaz seni insan ölüsü
Savaş çığırtkanı, makam delisi
Her devrin, her çağın gözde sülüsü
Ucuz, mucuz satamadım kötüyüm

Özü raptetmeli millet özüne
Riyakârın hakkımızda sözü ne
Eğri fikrin, her şirretin gözüne
Çivi olup batamadım kötüyüm

Aldığım nefesi, verdiğim sözü
Divana durduğum kızarık yüzü
Canlara sunarak sır dolu özü
Bir mum gibi bitemedim kötüyüm

Makam dedikleri zehirli okmuş
Haysiyet kokuşmuş, adalet kokmuş
İnsan, insanlığın avına çıkmış
Çatamadım, çatamadım kötüyüm

Din tercihtir, Türklük mukadderattır
Birisi komutan, biri erattır
İkisi gönlümde; aşktır, murattır
Hurafeye katamadım kötüyüm

Nefse gem vurmakta bir cengâverim
Bir yarayı sarmak için iverim
Irkına, rengine bakmam severim.
Dertleriyle yatamadım kötüyüm

Es-salanın mahiyetin bilerek
Selamım var tebessümle, gülerek
Nefs cücedir üstesinden gelerek
Şu gönlümden atamadım kötüyüm

Ben 'ben'i' bilince yıkmazdı beni
Benim ateş gömlek yakmazdı beni
'Ben' desem günaha sokmazdı beni
Sokmazdı da itemedim kötüyüm

Birinin birini çarpması nahoş
Gördüğün zahiri, gerçeği bir hoş
Kaleli bilmez mi bu dünya bomboş
Oyalandım, utamadım kötüyüm