tanımıyorum seni
günlerimizden biliyorum karşılaşıyoruz
gönül tellerimin yayı kaşların
sızladıkça kalbim o tenha soru canlanıyor aklımda
hangi makam bu kadar dokunaklı
saçların kanun telleri mi ipek sesli bilmem
rüzgar okşadıkça başlar o mis gibi sessizliğin sesi
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
