Bir Şarjör Boşalt Şu Aymaz Fikirler ...

İki şarjör ayrılığın akmayan kanında duruyor vebalim.Adressiz kurşunların sahibi sensin biliyorum, tetiklerin ettiklerimden olunca acısı bana yakın olup vicdani dev kazanlar oluşturdu.
-Damlaların şelale gibi akarken yakarışlarıma, susamaz kalemim.
Şimdi kalbime bir el öylesine gidiş sıkmalısın Şehrinaz. Kuruşu kuruşuna sevdim seni, sekmesin sensizliğin.
-Sil’ahını sakla bensizlikten.

Allah’ım vurulmak istiyorum onun bakışlarından, sözlerinden, ilgisinden, ilgisizliğinden, gidişinden. Onun kurşunları romantik .
O yalnızca teşebbüs etti sevdama, suçlu benim. Suçlarımı saklayacak saçları beyazladı, bu yüzden bütün günahlarım gün yüzünde.

Hayata Hamuş:

-Pardon , hayat. Biraz sıkıldım sizden. Bir sevgiliyi bile çok görmeye başladınız.Bir gönül şehrim olsun dedim.Nazlarıyla kurulu şehrini yaşadım.Nazlarıyla kentimizi kurduk.Nazlanıp durunca
deli gibi sevebilir miyim dedim yaşadım.Kabullendik.Şimdi onu kollarımdan, özlemlerinden alıp yalnızlığın hedef tahtası yaptınız. Ben ayrılığı hep sıyırdım ömrümce. Onunla on ikiden vurulmalarımız belli.Şimdi ayrılığın ayrık kollarında bir günlerin kurşun sonrası olmak kolay mı sandın.
Oysa kalplerimiz ve ruhlarımız birbirine değdiğinde uğur şehrimiz olurdu.İçsel kentimizin merkezinden alırdık huzuru. İçimizdeki çocuğun doyumları tümlenince neşeli bir doğa gibi gülümserdik.
-Şimdi hazanların çırasında aydınlık olsa da içsel betikleri tümleyen ömrün susuz ,isimsiz gelişleri yaşamak kolay mı sandın.

Onun gözlerindeki ışıltı içimdeki bütün karanlıkları aydınlatırdı.Bir sözü kirlenmiş bütün cümleleri paklardı. Sözsüz romanları vardı doğal tavırlarıyla dünyama yazdığı.Biz onunla modern bir şehirdik.
-Algısal bir derinliğin caddelerinde yürürdük.Fikirler çıkar mayınları destekleyen geçirken eylemlerin odağıdır.Bizim şehrimiz bir fikre maşa olup çıkarların közünde kızarmayı kabul etmezdi.
-Bağıl bağlamlarımız yoktu. Sosyalist, Kemalist, Militarist, Faşist, gibi sonu ist’lerle biten bağıl, afyon tesirli,fikri tecimenliği sunan insanları tekil bir kutbu sığdıran zavallılığın zayıf yaşamlarında olmadık.
-Yaşamın bin bir çeşidi gibi bin bir yaşam resitali sunulmuş.Tekil, bağıl, farklılaştıran, ayrıştıran eylemlerin içinde olacak kadar akil zayimiz yoktu.
-Başkalaşmak, kutuplaşan dünyanın fikir, çıkar kirliliğinin hava kirliliğini geçtiği bu sülükler deminden uzaklaştık.
-Evrensellikten öteye, mutlak gerçeklerin aynasında, hoşgörü, sağduyu gibi iyiler ekvatorunun çizgileri olduk.
-Hep iyilerin, enlerin, en güzellerin, en çokların, denkleminde kaliteli bir yaşam peşinde koştuk.
-Sosyalleşmeye, eğitime, okumaya, ilericiliğe, bilişime, algılara, doğru olguları,mutlak olana beyazlarımızı sonduk.
-Bir şehirdik; ama güzelliklerin, iyilerin, herkesi kucaklayan, başkasının fikrine saygılı, başkasının yaşamına saygısı olan ilericiliğin, gelişmişliğin, aynasında yücelen ufkun, umudun, birliğin plazalarımız vardı.Varı var eden, yokları onaran ilgilerimiz vardı.
-Şimdi gitmek çok ağlayacak bu sözlerden sonra.Hayat, onu bütün iyilerin adına yeniden kollarıma atıver.