Bir Safak Vakti Şiiri - Yorumlar

/// BİR ŞAFAK VAKTİ /// -Öykü-

Üzerinde '' kara gözlün'' ismini görünce zarfı yırtarcasına açtı. Okumaya başladığı mektubu her kelimesine bir can adar gibi defalarca bastı bağrına. Kolay mıydı ki, yüreğine saplanmış hasret denen o hançerin sızısına bir teselliydi bu mektup. Bir can değil bin can adarcasına sarılmaz mıydı insan...

Bitmesini hiç istemediği mektubun son cümlesini okuduğunda birden bire donup kaldı. Sonra kendine gelip bir kez daha, bir kez daha okudu bu son cümleyi. Artık mektubu öptükçe öpüyor, bir yandan da şarkılar mırıldanıp hiç bilmediği, şimdiye dek hiç yapmadığı danslarla odanın ortasında coştukça coşuyordu. Nasıl böyle sevinmesindi ki... Yıllardır görmediği hatta bir haberini bile alamadığı kara gözlüsü hem mektup yazmış hem de ''bir şafak vaktinde'' çıkıp geleceğini yazıyordu.

Umursuzluğunun zifiri karanlığını yırtan umut ışıkları doğmuştu artık. Kara gözlüsü hangi şafakta geleceğini yazmasa bile ''bir şafak vakti'' gelecekti ya...