Bir sabaha uyanış Şiiri - Mesut Tütüncüler

sabah ilâhi seslenişle gözünü açacaksın,
doğrulacaksın önce yumuşak rahat yatağından.
ışıklarını açacaksın gaflet uykusundaki odanın.
yeni bir güne merhaba diyecek adımların
yürüyeceksin geceden kalma lavaboya doğru.
yıkadıkça yüzünü, kalkacak gözünü örten perde.
göreceksin daha berrak kırışan yüz hatlarını,
..............
hazırlan!
...............
bu sabah belki de son kez giyeceksin bayramlığı
ve işte sokak, alabildiğince serin, sessiz karanlık
bir kaç kedi, köpek ve ara sıra geçen araba sesleri
derin bir nefes çek, ciğerlerin şişinceye kadar dolsun.
gülümseyeceksin, içinde tarifsiz bir mutluluk olacak.
devam et, işte ışıkları göründü bile kapıları açılmış.
..............
heyhat! sadece bir kaç ben var içeride beni bilmeyen.
basamakları çıkacaksın ağır ağır kırıp inciltmeden.
ilk adımı atmadan geride bırakacaksın beli bükük âlemi.
karşında duran tüm haşmetiyle ilâhi bir akis, titreyeceksin.
kudretinden diz çökecek, boyun bükecek, kendini göreceksin,
melekler sema edecek, nura gark olacak göremeyeceksin.
ayrılık gelir, vakit seher vakti gün doğumu ise pek yakında.
ve sen herkes gibi lakin herkesten farklı merhaba diyeceksin.