Bir sabah uyandığında burada olmayacağım.
Uyanırken o alıştığın buseyi yanaklarında bulamayacaksın.
Aynanın karşısına geçtiğinde kendini tanıyamayacaksın.
Ben ise kimbilir hangi amaçsız yolculuğun, hangi amaçsız yolcusu olacağım.
Bir sabah uyandığında burada olmayacağım.
Saçlarını eskisi gibi taramak istemeyeceksin.
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
bu ne hüzün bu ne gam
elbet bunur senide anlayan
yaş değil bilirim bu taneler
gözlerindeki ferdir akan
bu kadar hüzünle örülmüş bir şiire kayıtsız kalamadım, yürekten kutluyorum, tam puanım hanendedir.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta