Bir Sabah Namazının Düşündürdükleri

Bir sabah namazı hislerim dağdağasını soyarken
minarelerin hüznü,
benim eşsiz soyutluğumun namus işçiliğiydi,
Kıblem içre yürümüş
Korkularım sıyrılmıştı gezindiği teninden,
Kaygılarım utanmış
somut mavilikler öpüyordu tan vakitlerini

Bir sabah namazında
dünyam koyuluyordu: Ben sabahları düşünürken
günahlarım beni öpüyor
Ben vicdanım ellerimde, yürüyordum, şaşaraktan