Birden hafifledi gözkapaklarım
Uzun uzun gerindi kirpiklerim
Sanki yıllardır uykudaydım da
Pas tutmuş kemiklerim
Doğruldum usulca
Şafak vakti
Dolandım hayalet gibi
Çıt yok
Sessizliğin dibi ... !
Kımıl kımıl içim
Büyür gözbebekleri
Kocaman açılmış gözlerimin.
Bulanık bir zihin
Bin düşünce hücum eder
Ürker kalbim .
İçimde süresiz bir özlem
Yoksa
süründuren mi desem !
Şu gökyuzunde gülümseyen ay
Göz kırpıyor bana
Vaýy...
Yolunu kaybetmiş
Bu vakitte sırtını yaslayıp bir dağa
Çoktan dalmalıydı uykuya
Halâ yalpalıyor ayakta
Mutlak akşamdan kalma !
Yüzyıllardır bir başına
Dile kolay !
Ezan sesleri yankılanıyor gökkubbede
Dudaklarımda yakarış
And olsun yaşayacağım bu hayatı
Masal niyetine
Açtım essizliğin sesini
Başlıyor gözpınarlarımdan sevdana yol alış
......
Canan EREN
12.Ocak2020 / Balıkesir
Kayıt Tarihi : 12.1.2020 09:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir sabah hikâyesi...
