Bir Sabah Anısı Şiiri - Mert Terzibaşı

Bakma sen iyiyim dediğime,hiç iyi değilim bu ara
Nerdeyim,ne haldeyim ne yapıyorum hiçbir fikrim yok
Ben böyle hayal etmemiştim oysa,birgün demiştim
Birgün değişir herşey diye ummuştum ama olmadı…
Oysa ne çok bekledim ben bazı şeylerin yolunda gitmesini
Kaçıncı defa sil baştan başladım herşeye
Kaçıncı kez düştüğüm yerden kalktım bi başıma…
Ben birini aradım ki çoğunluklada seni…
Senden sonra o kadar çok insan benzemeye başladı ki sana;
Tahmin bile edemezsin…
O kadar benzemeye rağmen dolduramadı hiçbiri yerini
Çokta üzün sürmemişti oysa biz dediğim şey ama;
Ne ara senle doldum inan anlamadım…
Hayallerimin bile küçük geldiği bir dünyada ben bi seni sevdim;
Önce ayaklarım yerden kesildi,koşar adım yürümeye başladım,
Daha bi hızlı atar oldu kalbim,içim içime sığmadı;
Herşeyi bırak yıllardır yapamadığım şeyi yaptım; güldüm…
Sonra sen gittin,gitmek zorundaydın,
Sonra ben düştüm düşmek zorundaydım…
Ne ayağa kalkabildim bir daha ne de gülebildim,
Ara ara güldüm doğrudur ama hep birşeyleri gizledi o gülmeler,
İçimdeki boşluğu,yalnızlığı,mutsuzluğu…
Birşeyler dedi herkes arkamdan sonra;
Ayran gönüllü,ikiyüzlü,bencil,ukala vs vs…
Oysa hiç biri senin tanıdığın beni görmedi,
Ve ben hiç kimseyi de seni sevdiğim gibi sevmedim,sevemedim…