bu dünyayı anlamak ne mümkün
ne mümkün yaralandıkça sarılmak
eski bahçeler asma ve üzüm
bir diyardı kendimiz gibi
en taze özleyişler yaklaşır
için için bir saat
bazen bir satır
yeniden duyulsun işte
o müthiş yalnızlığım
korlarda pişerken bile
kendimi tutmam
hem de hepsini bırakışım
bir rüyaya uyanmak dedim
uyku senin tatlı gözlerin
yeni bir tebessümle bana bakan
yüz çevirirken bile öyle derin
bir düş vakti uyanmak ne mümkün
Kayıt Tarihi : 4.2.2025 15:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
"Velhasıl", Klaros Yayınları, 2022.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!