Eceli doğumundan önce gelen
İnsanlar gördüm
Bir ömür doğamamış
Bir ömür yaşayamamış
Bir ömür ölememiş
İnsanlar
Temiz konuşup kirli yaşayan
İnce konuşup kaba yaşayan
Büyük konuşup küçük yaşayan
Hep konuşup hiç yaşamayan
Hiç yaşamayıp hep ölen
İnsanlar gördüm
Kalplerini taraflı bir yargıca mahkûm ettirip
İlmeksiz ve sehpasız asılan suratlarıyla
Prosedürel bir büro soğukluğunda
Eriyip giden insanlar
Herkeste bir hikâye
Bir hikâyede herkes vardı
Sonunda uyanılan her uyku kısadır
Bir türlü uyanılamayan
Ashabı kehften daha uzun uykularımız var
Sayfaları eksik bir kitabı okurken
Sızıp kalıyoruz
Ve bir rüyaya uyanıyor
Her seferinde
Gözlerimiz
Kayıt Tarihi : 6.4.2023 16:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!