tendeki yanık geçmez yazın belleğinde
ve mutluluk kimlerin ellerinde
bir oyuncak gibi oynanır, bilinmez
uzaklardan göçmen kuşları geldiğinde
gölgeler ve sesler damıtır zamanı
yaşananlar birer anı olsun diye yaşanır
sonra yazgılar ayrışır rüzgarın ıssızlığında
yollar ayrılır derinleşirken felsefesi umudun
bir tren istasyonunun ortasında
ve bütün yıldızları gecenin
saklarken tortusunu geçmişin
başkalığın rengi dolar yüreklere
başkalığın rengi öylesine renksiz
bütün benzetmeler eksiktir artık
bütün kelimeler kifayetsiz
el ayak çekilirken
bir denizin kıyısında
bir sessizlik kaplar her yanı
yağmurlar yağar çiçekli balkonlara
bir rüyanın sonudur yaşanan
yeni bir rüyanın kollarında
istanbul; 7.06.2011
Zeki TüyenKayıt Tarihi : 5.7.2013 11:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!