Bir kuş gibi
Kanarya,kartal bazen kırlangıçtın
Göründü kuyunun dibi
İlk başta en güzel bir başlangıçtın
Sonbahar,ilkbahar bazen kıştın
En güzel anılardan biriydin
Şimdi gözyaşlarıma karıştın
Kan gibi akarken gözlerimden sen
Bir huzur düştü sanki döküldü dizlerimden
Hiç ayrılık yoktu hesapta önce
Günahta ikimize aitti sevapta,sözde(!)
Artık eser bile kalmadı izlerinden
Seni hatırlayacağım hep son sözlerinden
Adını tekrar ağzıma almadım
Ama verdiğim sözdende caymadım
Güzel günlerin hiçbir anlamı kalmadı
Vefa işte..
Yinede yerine kimseyi koymadım
Bir rüya gördüm dün gece
Beyaz bir gelinlik sende,bende koyu mavi takım elbise
Gecenin bir yarısı sokakta sadece sen ve ben
Eğlenirken ikimiz
Bir rüzgar esti kirlendi elbiselerimiz
Temizlemeye çalışırken,sen benden bildin rüzgarı
Aldın ağzına o zamana kadar almadığın lügatını
Bir daha esti sonra rüzgar,temizledi bedenimi
Ama senin üstün hala kirli,tutamadım ellerini
Sonra uyandım inceledim takvimimi
Birinci ayın onuydu
Bu garip bir rüyanın sonuydu
Yirmi altı aralık gibi acı veren
Paslı bıçak yarasına yenik düşen
Sonra sevgisi yitirilen
Yitirildikçe bitirilen
Yıpranmış bir aşkın adıydı...
Kayıt Tarihi : 5.1.2016 01:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!