3.12.1994 İzmir/Konak
Şimdi git çocuk, viran ettiğin şehirden!
Bil ki içimdeki ah! Yakalar apansız kaybolup gittiğin yerden
Hayat bulduğundan ne çabuk vazgeçiştir bu?
Zaten tamamlayamayacağını düşündüğün bir ruha dokunmak…
Hangi yüreğe sığar?
Sanki her şey mümkünmüş gibi tuttun ellerimden.
Ne arş ne yaştı zamansız, mekânsız Aşk’a mani olan, Öğrenilmiş bir kabullenişti asıl yalan.
Neşe ile ızdırapla,
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Devamını Oku
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta