Bir resim çizersin hayallinde.
İçinde her şey olsun dersinde.
Sulu boya, karakalem.
Seversin yaptığın resmi.
Yaptığın ağacı evi.
Tüm kalbinle,
Oturtursun baş köşeye herkesi.
Döner durursun fırçayla, kalemle.
İstediğini verirsin herkese.
Seversin resmini tüm kalbinle.
Ama resim seni sevemez.
Ne yapsın bilemez.
Ruhu yok ki.
Sevmeyi nerden bilsin.
Sevmeyi bilmeyeni sevmeyeceksin.
Ya da sevmesini beklemeyeceksin.
En acısı sanırım beklemek.
Ya da beklentiye girmek.
Kenan Gezici 12/01/2025
Kenan Gezici
Kayıt Tarihi : 14.1.2025 14:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!