Bir Reçine Tenasüp Şiiri - Barışcan Balcı

Emek kokan ellerin,
Kağıt kesikleriyle donanmış.
Ve muhakemesi tam olmayan bir adam tarafından zamanında tutulmuş..

Ben gök kubbeli bir çatıda,
Sanki ağacımın asla çıkaramadığı reçinesi gibiyim.
Ne kadar söylesem dalgalarda,sallarda,
Haram topraklarda salına salına,
Mürekkeplerim kusar ben yazmam.

Bu bir matem değil,bu bir isyan şarkısı,
Bu tuhaf bir kalp ağrısı,
Demiştin ya kimi sever ?
Nasıl sever ? Neden sever ?
Gün batımının renklerine bakınca anladım...

Manzalarda bulurum belki bu geç kalınmışlık hâlini,
Şehvet tarlarlarına ne ektiysem onu biçeceğim.
Kim yaşamış şu aşk denilen şeyin en hasını ?
Dalgalar köpürecekse daha niye denizlere yumruk atacağım?

Vazgeçemedim iki tutam merhemdi , göremedim kızıl türâbını.
İçimde yatıya kalan huzurumun misafirligi gönlümde üç günü geçti.
Çekilin ! Üsküdar'a anlatayım bir de o görsün tevazunu

O da bir reçine tenasüp.
Olmasın istemem tesadüf...