Bir Piçin Hayatı Şiiri - Arkadaki Şair

Kaybedeceksin yavaş yavaş herşeyini,
küçükken beslediğin hayallerini,umutlarını,
ve elinde hiçbirşey kalmayacak,
ne arkadaşın nede dostun yanında olacak.

sonsuz karanlıklara gömülüp kalacaksın,
oralarda azap içinde yanacaksın.
evet evet küçüklüğündeki hayallerin gelecek aklına,
ne güzel şeylerdi onlar diyeceksin daima.

ne o güzellikler kaldı,ne umut, ne hayal, ne sevinç,
uyan uykudan bunlar hepsi hayal hey! piç! ...
sen asla mutlu olmayacaksın boşuna uğraşma,
hepsini sen yok ettin sen! artık oraları karıştırma.

her yerde yıktıklarını, bozduklarını göreceksin,
gördükçede kendini nefretinle kininle öldüreceksin.
keşke ölsem,ölsem kurtulsam bu azabtan,
ne güzellik kaldı nede bir umut,

bu bataklığa benzeyen kalıptan!
sevdiğin olmayacak bu dünyada asla,
kokuşmuş kalıbın bir hiç sende bir hasta.
sevsen bile sevemeyeceksin yaptıkların engel olacak,

pencerenin önündeki güllerin hergün seninle solacak.
ruhun kirlenmi,etine kemiğine pislik işlemiş,
ne yaparsan yap kurtuluşun yok,
ruhun yediğin haltlarla tok.

hangi suratla çıkacaksın yaradanın karşısına,
gör artık gör,artık şansın yok.
gözlerinin önüne gelecek herşey birer birer,
ruhsuz ruhun anlatacak herşeyi teker teker.

uyan artık ey aptal! fahişelerle piçlere geldi sıra,
bundan sonra şansın yok anlasana.
piçlik ettin dünden bügüne kadar,
ne ana için ağladın,ne baba dedin nede yar.

sonun belli yanlız ve tek öleceksin,
kader belimi büktü,hayatı dar eyledi diyeceksin.
yanlızlıklar içinde öleceksin,
hiç ağlamayacağını biliyorum,
herkes ettiğini çeker diyeceksin..