Yine sabah oldu,
Yine başladı yeni bir gün
Bir Pazar günü...
Ziyaretçi anonslarına takıldı bir an kulağım
İçimde bir his; anons edilecek sanki ismim,
Sanki birileri gelecek...
Derken saatler geçmiş
Ne gelen var, ne de giden
Beklenti, boş bir beklenti
Nafile...
Tıpkı gelmeyen mektuplar gibi
Mektup dedim de aklıma geldi;
Miadını doldurduğunu sanırdım mektupların.
Maillerin, cep telefonlarının yaygınlaştığı bir zamanda
Yoo,hayır!
Mektuplar en içten duyguların,
En doğal duyguların habercisiymiş
Karşılıksız, içtenlikli aşkların yansımasıymış...
İşte böylesi beklentiler içinde
Ufuktaki Marmara sularında
Kayboluverdi güneş.
Umutlarım da batmıştı gün batım sonrası karanlıkta
Belki yeni bir günle doğacaktı güneş
Ama umutlarım,beklentilerim...
Kim bilir?
Belki, ama belki de nafile!
Çünkü sen uzaklardasın...
M.Z.Ö
09.06.2002(08:00)
İSTANBUL
Kayıt Tarihi : 1.2.2008 23:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!