Bir özgür kırlangıcım Şiiri - Dağlar Özügüç

Ben bir özgür kırlangıcım
Her pencerede nasibim hazır benim
Sevdalı gönüllerin neler çektiğini çok iyi bilirim
Penceresine konar onları teselli ederim
Onlara fırından sıcak ekmek kokuları götürürüm
Bazen yürek yanıkları görürüm
Kül olmuş umutlar bir fincanda
Şefkati başında ağlar bulurum
Gittiğim umut yüklü pencerede
Neden sadece çocukken güler insan?
Herkes biraz cesaretinden versin
Boynu bükük bu hasret çekenlere
Benim için çok fazla bu duygular
Bir ufacık yüreğe sığacak şeyler mi bunlar?
Kaç zamandır küçük bir kırlangıcım
Ben hiç anlayamadım
Bu gönülden sevenler neden kavuşamazlar
Yada kim ayırır bu sevda dolu yürekleri
Bana göre tek suçlu basiretleri