Bir Ortak NOKTA Koyalım

Bir ipin ucu,dağın tepesine erişecek bir cesaret ile birleşince hayat anlam kazanıyor
En yükseğe fırlatıp attım inançlarımı,ben bile bir ipe gebe ölüm ile yaşam arası gidip geliyorum

Bir sırat köprüsü geliyor aklıma bir de çocuklarım

Hani şu belki de aman diyecek; belki de bir adım kadar yakın ama buna rağmen o dağ kadar uzak olacak çocuklarım
İşte o zaman eski yürüyüşlerimin,onlar için girip de kazandığım yarışların ispatı bile işe yaramayacak da;
Ben hâlâ titreyen ellerimi onlar için bir kez daha yaşıma inat kullanmaya çalışacağım.
Belki biraz bunadığımdan olsa gerek bunu daha evvel düşünüp yazdığımı unutacak
Hatta belki yıllar sonra gururu bile anamayacak kadar zor bir sınavdan evlada yenik çıkacağım.

Ben ben olalı bir gözyaşımı bir de merhametimi kaybedip aramadım;
Bir çocuğun tüm acizliğine inandım
Bir de içinden çocukluğu çalınmış hırsızın kurbanı ona inat hırsız olmuş çocuğu tanıdım.
Elde olan bozukluğu kime versem endişesini hiç taşımadım,
Hayatın en kötü tecrübesini yaşayana da,
Hayatı kolay yoldan kazanana da dostluk teklif ettim,
Sırf ikisi arasını bulayım diye.

Biri benden istedi diğeri ise bana vermeyi akıl etti,
Elde olan çoğalmadı bende olan eksildi,
Çünkü yeterli değildi
Fakat merhamet_
Derecesi ne olursa olsun benim belirleyeceğim bir ölçü değildi...

Kaybın en büyüğü ölüm derken ben, tek kelime bana inat hep YETER:::YETERRRRR
Ne zaman kaybetti dostum; o zaman anladı ki yaşarken ölmek daha beter.

Bir şeyler var aramızda; Örümcek ağı gibi
Bunlar....Bize düşman olanın sadece göremediği
Bizim ise halen merhamet ile örüp
Merhamet ile son verdiğimiz yollardaki
Düşmanımın düşmanına yarayan izler oldu gitti......
Tıpkı bile bile karda yürümek gibi...